τετρακαΐνη

η, Ν

(φαρμ.) αναισθητική ουσία που χρησιμοποιείται υπό μορφή υδροχλωρικού άλατος σε όλους τους τύπους τοπικής αναισθησίας.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. tetracaine < tetra- (< τετρ[α]-*) + -caine (< procaine, πρβλ. προκαΐνη)].